Chemelot heeft nog een lange weg te gaan, maar we werken daar hard aan

Harrie Winteraeken reageerde in een opiniestuk op het interview dat ik eind december gaf over de vergroening van Chemelot in De Limburger. Ik ben blij met de reactie van Winteraeken want het geeft mij de gelegenheid om niet alleen aan te geven wát we gaan doen maar ook waaróm we het doen.

Nederland is een rijk land. Maar nog lang niet iedereen is tevreden. Zo moeten de inkomens in de zorg en het onderwijs omhoog. Het minimumloon moet heel fors omhoog. Nog heel veel ouders en kinderen leven in armoede omdat uitkeringen te laag zijn. Om over pensioenen nog maar te zwijgen. En waarom moeten die inkomens omhoog. Omdat al die miljoenen mensen meer willen consumeren. We zullen economisch gezien dus nog een tandje moeten bijzetten.

Albanië

Moet dat echt, dat tandje bijzetten? Nee dat hoeft niet. Kijk naar het land met de laagste CO2-uitstoot in Europa, Albanië. De meeste mensen daar leven ongetwijfeld veel dichter bij de natuur dan wij. Ze hebben bijvoorbeeld hun eigen moestuintje, een paar kippen of een koe en de mest van die beesten gaat over het moestuintje. Ze hoeven niet zo nodig op vakantie of hebben daar het geld niet voor. Ook hebben ze gemiddeld een minder hoge levensstandaard dan wij, waardoor ze minder besteden aan zaken als moderne elektronica en luxe artikelen. Er is ook geen Albanese versie van de Vogue. En het allermooiste? Er is geen noemenswaardige industrie, al helemaal geen basisindustrie.

Harrie Winteraeken stelt dat Nederland moet openstaan voor „bredere oplossingen dan vergroening gericht op het continueren van de huidige bedrijvigheid”. Pleit hij daarmee voor de ‘Albanisering’ van Nederland? Waarschijnlijk niet, maar het gaat met zijn voorstellen wel die kant op. Verduurzaming is geen doel op zichzelf. Sterker nog: CO2-reductie is vrij eenvoudig te bereiken. Wanneer je de fabrieken en de installaties sluit en de sleutel weggooit dan is hun CO2-uitstoot weg.

BV Nederland

Uiteindelijk veroorzaakt zo’n drastische stap drie problemen. In de eerste plaats verliezen veel mensen in onze regio hun baan (de directe en indirecte werkgelegenheid is 25.000 banen). Daarnaast verliest de BV Nederland veel geld, om te beginnen in de vorm van belastinginkomsten, die juist nodig zijn om tegemoet te komen aan de bovengenoemde wensen. Maar ook in de vorm van exportinkomsten, geld dat we nodig hebben om zelf spullen in het buitenland te kunnen kopen.

Tenslotte zullen de producten die gemaakt worden op Chemelot altijd nodig zijn. Ik schat dat ook Winteraeken zelf een paar honderd kilo materialen in huis heeft die op Chemelot zijn gemaakt. Als wij er in Nederland niet in slagen zulke materialen op een efficiënte en innovatieve manier te produceren dan zal het elders gebeuren en een stuk minder duurzaam. De wereldwijde CO2-uitstoot zal alleen maar toenemen. Kortgezegd: de wereld wordt warmer en Nederland wordt armer. Dat moeten we niet willen.

Chemelot werkt hard aan de versterking van een duurzame en innovatieve basisindustrie in Nederland. We doen dat binnen Chemelot Circular Hub in nauwe samenwerking met de provincie, de gemeente Sittard-Geleen, de Universiteit Maastricht, Zuyd Hogeschool, Vista College, de Brightlands Chemelot Campus, TNO, LIOF en bedrijven als DSM en Sabic.

Circulaire ambities

Winteraeken heeft gelijk: Chemelot heeft nog een lange weg te gaan. Maar we werken daar hard aan en daarbij hebben we letterlijk de hele regio nodig: voor onze grondstoffen om onze circulaire ambities waar te maken, voor de handjes en de brains om de innovaties te bedenken en uit te voeren en voor het draagvlak om het daadwerkelijk uit te voeren.

We nodigen niet alleen de heer Winteraeken maar iedereen in de regio uit om daarover mee te denken en mee te werken en om trots te zijn op wat er op Chemelot gebeurt.

Opinie van Chemelot-directeur Loek Radix verschenen in De Limburger.